Διαχείριση Πένθους: Μια πορεία που δεν χρειάζεται να την περνάς μόνος/η

Το πένθος είναι μια από τις πιο βαθιές και δύσκολες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Εμφανίζεται όταν χάνουμε κάποιον ή κάτι πολύ σημαντικό για εμάς: έναν άνθρωπο, μια σχέση, μια δουλειά, ακόμη και μια αίσθηση ασφάλειας. Δεν υπάρχει «σωστός» ή «λάθος» τρόπος να πενθεί κανείς· είναι μια προσωπική διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και φροντίδα.

Τα στάδια του πένθους

Η Elisabeth Kübler-Ross μίλησε για πέντε στάδια που συχνά συναντάμε στο πένθος:

1. Άρνηση – «Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό». Μια φυσική αντίδραση του νου που μας προστατεύει από το σοκ.

2. Θυμός – Στρέφεται προς τον εαυτό μας, τους άλλους ή ακόμη και το άτομο που χάσαμε.

3. Διαπραγμάτευση – σκέψεις όπως «αν είχα κάνει κάτι αλλιώς…» ή «αν μπορούσα να τον/την έχω έστω για λίγο ακόμη».

4. Θλίψη/Κατάθλιψη – αίσθημα κενού, απόσυρση, δάκρυα, δυσκολία να βρούμε χαρά.

5. Αποδοχή – σταδιακά αναγνωρίζουμε την απώλεια και αρχίζουμε να βρίσκουμε έναν νέο τρόπο να συνεχίσουμε.

Αυτά τα στάδια δεν είναι γραμμικά. Μπορεί να βιώνεις περισσότερα από ένα ταυτόχρονα ή να επιστρέφεις σε προηγούμενα. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Πώς εκδηλώνεται το πένθος

Το πένθος μπορεί να φανεί με διάφορους τρόπους:

• Συναισθηματικά: θλίψη, μοναξιά, θυμός, ενοχές.

• Σωματικά: αϋπνία, κόπωση, αλλαγές στην όρεξη.

• Συμπεριφορικά: απομόνωση ή, αντίθετα, ανάγκη για συνεχή παρέα.

• Υπαρξιακά: αναζήτηση νοήματος, ερωτήματα για τη ζωή και τον θάνατο.

Αν νιώθεις κάτι από αυτά, να θυμάσαι: είναι φυσιολογικό. Δεν σημαίνει ότι «δεν τα καταφέρνεις», αλλά ότι ο ψυχισμός σου προσπαθεί να επεξεργαστεί μια τεράστια αλλαγή.

Πώς μπορεί να βοηθήσει η ψυχοθεραπεία

Η ψυχοθεραπεία δεν υπόσχεται να εξαφανίσει τον πόνο. Προσφέρει όμως έναν ασφαλή χώρο, όπου μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά για όσα νιώθεις και να πάρεις υποστήριξη στη διαδικασία του πένθους.

Μέσα στις συνεδρίες:

• Μπορείς να εκφράσεις όλα τα συναισθήματα χωρίς φόβο κριτικής.

• Θα έχεις τη δυνατότητα να αφηγηθείς την ιστορία της απώλειας, βάζοντας νόημα σε όσα έγιναν.

• Θα δουλέψεις πάνω σε σκέψεις ενοχής ή «αν είχα κάνει κάτι διαφορετικά», ώστε να ελαφρύνει το βάρος τους.

• Θα αναζητήσεις πρακτικούς τρόπους προσαρμογής στην καθημερινότητα που έχει αλλάξει.

• Θα βρεις τρόπους να κρατήσεις έναν νέο, εσωτερικό δεσμό με το αγαπημένο πρόσωπο – με μνήμες, γράμματα, τελετουργίες.

• Θα ανακαλύψεις ότι, ακόμη και μέσα στον πόνο, υπάρχουν δυνάμεις και πόροι που μπορείς να επιστρατεύσεις.

Η θεραπεία δεν βάζει χρονοδιάγραμμα στο πένθος σου· σε συνοδεύει στο δικό σου ρυθμό, με σεβασμό και κατανόηση.

Συμπέρασμα

Το πένθος είναι μια πορεία δύσκολη, αλλά όχι αδύνατη. Δεν χρειάζεται να τη διανύσεις μόνος/η. Με υποστήριξη, κατανόηση και φροντίδα, μπορείς να βρεις σταδιακά έναν τρόπο να σταθείς ξανά και να συνεχίσεις τη ζωή, κουβαλώντας μέσα σου το πρόσωπο που έχασες με μια νέα μορφή σύνδεσης.